vrijdag 26 juli 2013

Luisteren naar je lichaam

Wij zijn het al lang verleerd om te luisteren naar ons lichaam. Heel jammer want ons lijf heeft ons veel te vertellen.  Als we moeten plassen negeren we het, we hebben geen tijd het komt niet uit om  naar het toilet te gaan. En zo gaat het met meer tekenen die je lichaam afgeeft.

Het is bijvoorbeeld niet normaal als je continue winden moet laten, of moet boeren. Of dat je na het eten een zere maag of pijn in je buik hebt. De meeste vinden het heel vervelend maar nemen het voor lief! Als je er werkelijk vanaf wilt komen ga dan luisteren naar wat je lichaam te zeggen heeft!

Leer op te merken wanneer je bijvoorbeeld winden laat, bijvoorbeeld na het eten van snoepgoed of melkproducten. En kijk dan of hetzelfde gebeurt als je na een paar uur weer hetzelfde nuttig. Als dat zo is, dan kun je er vanuit gaan dat je lichaam niet blij is met die "voeding" en kun je dat beter laten staan.

Veel mensen hebben ook last van slijmvorming. Ik kan er zelf vanuit gaan als ik (geiten) kaas eet, dat ik daags erna last heb van slijm ophoesten. Of als ik een dropje eet dat mijn darmen het niet prettig vinden. En als ik "gewone" suiker heb genuttigd,  dan voelen mijn vingers stijf aan en speeld de artrose weer op.

En zo zijn er nog tal van klachten die door andere voeding zo zijn op te lossen. Niet door medicijnen, maar simpel door anders te gaan eten.

dinsdag 16 juli 2013

Pesten = 3x pijn

Als je als kind gepest wordt, dan betekent dat drie maal pijn.

De eerste keer is de pijn van het pesten. De angst om naar school te gaan, dat het je leven beheerst, dat je je niet op leuke dingen of normale dingen als school kan concentreren. Angst om weer naar huis te gaan, want wie wacht je op, wie gaat je nu "grijpen". Leraren die niet helpen, thuis word je verdriet niet begrepen. Het gevecht met jezelf of je dan anders bent of dat je er ook mag zijn. Eenzaam...........

De tweede keer pijn is dat de rest van je leven erdoor is beïnvloed. Een rode draad. Als iemand je kwetst, dan is er gelijk een lijntje naar vroeger. Ermee leren omgaan en jezelf vormen om een gezien iemand te worden. Ermee leren omgaan dat mensen je wel leuk vinden, en dan weer de grens leren om niet misbruikt te worden. De één lukt het wel, de ander is niet sterk genoeg en is echt slachtoffer voor het leven. De ander komt er sterker uit dan ooit.

De derde keer pijn is dat het er geestelijk op latere leeftijd vaak uitkomt, dat je vast loopt. Verdrietig zonder reden, depressief...........en dan blijkt dat je hele jeugd eruit komt.

Helaas is dit uit ervaring geschreven, en ik ben er goed uitgekomen. Helaas zonder gelukkige, onbezonnen angstvrije jeugd. Ik ben trots op wie ik ben, wie ik mag zijn, en het heeft gemaakt wie ik nu ben. Een mooie trotse gelukkige vrouw! Maar het doet nog steeds pijn, zoals ook op dit moment als de tranen over mijn wangen lopen, terwijl ik het eigenlijk heel goed heb verwerkt. Ook kan ik geen programma op tv zien over mensen die gepest worden, dan knak ik.

vrijdag 5 juli 2013

Scheiden 2

Precies twee dagen na het schrijven van het eerste stukje: Scheiden........hoor ik "collega" Patricia Paay op de radio, die ook een ster in scheiden is! Ja, ook plastic! Toeval? Of zouden ze mijn blog gelezen hebben? Ik ga maar van het eerste uit! En wat maakt het ook uit, het gaat om een goed doel en dat moeten we ook met z'n allen doen!

Dat is ook mijn insteek. Ik dacht bij mezelf: als ik er ooit niet meer ben en ze zouden alles wat ik aan afval heb gescheiden op hopen gooien (dat zie ik dan ook helemaal voor me, grote berg plastic, papier en groen) dan kan ik gewoon trots zijn.

maandag 1 juli 2013

Scheiden

Een kop verzinnen is ook wat, scheiden was het eerste wat ik kon bedenken. En dat is niet zo raar, want ik ben echt een ster in scheiden! Geen zorgen, ik ben zeer gelukkig getrouwd, maar verder ben ik op het abnormale af alles aan het scheiden. Afval welteverstaan.

Zo gaat bij mij het theezakje in de groene bak, het touwtje en nietje als deze aanwezig is in de afvalemmer en het papieren labeltje..........juist in de oudpapier bak. Zo verzamel ik dus ook plastic en peuter alles uit elkaar om het in de juiste afvalbak te deponeren! Ik doe dit alles met de gedachte dat ik er zo goed aan doe voor het milieu en hoop zo mijn steentje bij te dragen omdat we de wereld al zo vervuilen met z'n allen.

Het heeft ook meer voordelen, zo is bij ons de grijze container niet vol te krijgen. Deze wordt dus bijna alleen gevuld met afval wat ik weer uit de bermen haal. Ook een grote irritatiebron voor mij, wij wonen op een route waar veel schooljeugd fietst. En die zijn na het drinken van een blikje energydrank vaak zo moe dat het ze te veel is om het blikje op te ruimen in een AFVALBAK dus dumpen ze het nietsvermoedende blikje maar in de berm om door mij weer opgeraapt te worden en mee naar huis de grijze container in! Ook favoriete dumpertjes zijn: sigarettenpakjes, snoeppapiertjes en bierblikjes. De bermen zijn zo mooi, en dan die troep erin die niet verteerd dat is een doorn in mijn oog. Na weken/jaren ligt het er anders nog. En dan nog dat plastic, BPA is een zeer schadelijke stof die ook nog weer in de natuur wordt opgenomen klik hier om meer te lezen over BPA.

Dit alles is ooit begonnen met mijn opvoeding, mijn moeder raapte altijd al het vuil al in de buurt op zodat alles er netjes uit bleef zien. En zo werkt het ook, hoe meer er ligt hoe meer er bij komt. Het werkt als een magneet. Wel leuk om te zien is dat er meer mensen mee bezig zijn, bij ons op het dorp woont dus ook een man die in de rondte fietst en wandelt met standaard een tas en handschoenen om de boel op te ruimen. Kleine moeite groot plezier!

Als laatste een leuke foto. We waren in het voorjaar aan het fietsen in Drenthe en kwamen daar een bankje tegen. Er was geen afvalbak in de buurt, en de mensen die daar blikjes bier gedronken hadden waren daar zeer creatief mee omgegaan.